Chương 180: Nến Bổn Mệnh Quỷ Dị, Vây Bắt Huệ Nguyên Sư Thái!
Quá trình này vẫn khiến Trần Mặc có chút thấp thỏm.
Hắn nắm lấy tấm khăn che mặt màu đỏ, cảm nhận được sự mềm mại của lụa là. Khi ngón tay từ từ vén tấm khăn lên, cảnh tượng bên dưới dần dần hiện ra trước mắt Trần Mặc.
Trần Mặc không chớp mắt, chăm chú nhìn.
Dù sao cũng là người phụ nữ đã kết âm hôn một nửa, lại còn ở trong gương mười năm, mơ mơ màng màng, quay đi quay lại... cuối cùng cũng phải nhìn thấy dung nhan thật của đối phương.
Tấm khăn che mặt màu đỏ được vén lên.
Sau đó tuột khỏi tay, trượt xuống bộ hỉ phục thêu hoa và rơi xuống đất.
Đồng tử Trần Mặc co rút lại.
Không khí nhất thời ngưng trệ.
Không gì khác.
Bởi vì... khuôn mặt Tô Ngọc Khanh là một đại mỹ nhân. Đôi mắt hạnh trong veo, môi son như ngọc, hàng mày thanh tú như chuồn chuồn lướt nước, giữa nét quyến rũ còn mang theo vài phần e ấp như nụ hoa chớm nở.
Chỉ là khuôn mặt có chút tái nhợt. Chắc là do quanh năm ở trong căn phòng tân hôn chật hẹp trong gương, chưa từng tắm mình trong ánh nắng mặt trời, dẫn đến làn da trắng bệch một cách bệnh hoạn.
Điều này nằm ngoài dự liệu của Trần Mặc.
Ban đầu, Trần Mặc cho rằng việc Tô Ngọc Khanh nhiều lần không vén khăn che mặt, ít nhiều có ý che giấu dung nhan.
Thì ra là hắn đã nghĩ quá nhiều.
Như vậy, nhìn cũng rất vừa mắt. Những lần tiếp xúc trước đây cũng không để lại ký ức xấu nào.
Tô Ngọc Khanh khi đó bị song sinh ma ám, được Khương Hồng Nguyệt dùng sức mạnh của gương ngăn cách khẩn cấp.
Giờ đây Khương Hồng Nguyệt đã hoàn dương, quỷ chú biến mất, Tô Ngọc Khanh cũng đã thoát khỏi gương.
Tô Ngọc Khanh vội vàng sờ lên mặt mình, sau đó vội vã soi gương. Khi nhìn thấy dung nhan của mình, nàng liền xúc động rơi lệ, khẽ nức nở.
"Hơn trăm năm rồi, thiếp thân cuối cùng cũng trở lại làm người. Hức hức~"
Chỉ có nàng mới biết, trăm năm qua, nàng đã sống những ngày tháng tuyệt vọng và tăm tối đến nhường nào.
Nàng tự mình cũng không ngờ, còn có ngày được trở lại làm người.
Rất nhanh, Tô Ngọc Khanh liền đứng dậy, hành lễ vạn phúc với Trần Mặc: "Đa tạ công tử thương xót, giúp thiếp thân khôi phục dung nhan. Sau này thiếp thân có thể đường đường chính chính làm người. Thiếp thân đời này sẽ mãi ghi nhớ đại ân của công tử."
Trần Mặc đưa tay đỡ nàng dậy, "Chỉ là tiện tay thôi. Ngọc Khanh cô nương không cần khách sáo như vậy."
Tô Ngọc Khanh nức nở, "Đối với công tử, chỉ là việc nhỏ. Nhưng đối với thiếp thân, lại là trăm năm mong đợi, càng là ân tái tạo."
Nhìn Tô Ngọc Khanh như vậy, Trần Mặc trong lòng cũng vui mừng. Tô Ngọc Khanh cảm ơn xong, liền vui vẻ ngồi trước gương, cẩn thận soi gương mặt mình, vừa nức nở vừa nói.
"Thiếp thân đã lâu không thấy ánh mặt trời, da dẻ trắng bệch đáng sợ. Có phải đã làm công tử sợ hãi không?"
Trần Mặc nói: "Ta còn gặp nhiều quỷ vật hơn. Ngọc Khanh cô nương rất tú lệ, không làm ta sợ đâu."
Tô Ngọc Khanh đứng dậy, lễ phép nói với Trần Mặc: "Công tử có thể giúp thiếp thân mua ít son phấn được không? Thiếp thân muốn trang điểm thật đẹp, sau đó ra ngoài ngắm mặt trời."
Đối mặt với thỉnh cầu nhỏ bé này của Tô Ngọc Khanh, Trần Mặc làm sao nỡ từ chối.
Trần Mặc bước ra khỏi phòng ngủ, gọi Đường Oản: "Đường Oản, ngươi đi mua ít son phấn, ngoài ra mua thêm vài chiếc lược, trâm cài, trâm búi tóc mà nữ nhân thường dùng. Càng nhiều càng tốt."
Đường Oản nghe vậy, vô cùng kinh ngạc: "A? Công tử muốn những thứ này làm gì?"
Trần Mặc cũng không tiện giải thích, liền nói: "Ngươi cứ đi đi."
"Vâng."
Không lâu sau, Đường Oản xách một túi lớn đồ trang sức trở về, "Đây là ta mua ở trấn dưới chân Phi Lai Sơn, các cửa hàng liên quan ở trấn không nhiều, không phải đồ tốt gì. Công tử tạm dùng vậy."
Ta một đại nam nhân dùng những thứ này làm gì... Trần Mặc thầm nghĩ, miệng lại nói: "Đường Oản vất vả rồi. Ngươi đi chuẩn bị bữa trưa đi."
Sau khi Đường Oản lui đi, Trần Mặc nhìn lên mặt trời trên bầu trời.
Đã là giữa trưa, tuyết ngừng rơi, mặt trời treo cao.
"Ta nhớ là trong phòng tân hôn trong gương của Tô Ngọc Khanh có đồ trang điểm, không biết vì sao Tô Ngọc Khanh lại không dùng..." Một ý nghĩ thoáng qua trong đầu Trần Mặc, nhưng hắn cũng không nghĩ nhiều, xách túi đồ đẩy cửa phòng ngủ bước vào.
Đặt đồ vật lên bàn sách, Trần Mặc nói: "Ta bảo Đường Oản mua ở trấn dưới núi, không phải đồ tốt gì. Ngọc Khanh cô nương tạm dùng vậy."
"Đa tạ công tử."
Tô Ngọc Khanh cảm ơn, sau đó mở gói đồ ra, hệt như một thiếu nữ khuê các, hưng phấn bắt đầu trang điểm. Giữa hàng mày đều lộ ra vẻ mong đợi và xúc động.
Trần Mặc rảnh rỗi, liền đứng bên cạnh nhìn, suy nghĩ bay bổng.
Khi Khương Hồng Nguyệt chết mới khoảng bốn mươi tuổi. Chắc là lúc Tô Ngọc Khanh bị nhốt trong gương, mới mười lăm, mười sáu tuổi. Cũng trạc tuổi mình.
Thật khổ cho cô gái này.
Không lâu sau, Tô Ngọc Khanh đã trang điểm xong.
Chải tóc, búi tóc, cài trâm bạc, thoa son phấn. Khuôn mặt đã hồng hào trở lại vài phần huyết sắc, nhìn không khác gì một cô gái bình thường.
Có lẽ vì lớn lên trong hoàng gia, sau khi trang điểm, càng toát lên vài phần khí chất cao quý, lộng lẫy.
Tô Ngọc Khanh đứng dậy, xoay một vòng trước mặt Trần Mặc: "Thiếp thân như vậy còn đáng sợ không?"
Trần Mặc nhìn hai mắt, bộ hỉ phục thêu hoa màu đỏ, đeo trâm bạc, càng tôn lên vẻ đẹp tinh tế, cao quý của dung nhan, liền cười nói: "Rất đẹp, sao lại đáng sợ. E rằng sẽ khiến người khác kinh ngạc."
Tô Ngọc Khanh e thẹn cười, "Đều nhờ phúc của công tử, thiếp thân mới được trở lại làm người. Vậy thiếp thân đi mở cửa sổ đây, thiếp thân muốn ngắm mặt trời."
Trần Mặc gật đầu: "Đi đi."
Tô Ngọc Khanh bước nhẹ đến bên cửa sổ, từ từ đẩy cửa sổ ra.
Ánh nắng chói chang giữa trưa chiếu xuống, mang theo vài phần ấm áp.
Tô Ngọc Khanh nhìn rất lưu luyến, đôi mắt nhìn mãi rồi đong đầy lệ, "Thì ra đây là cảm giác tắm mình trong ánh mặt trời, thật khiến người ta lưu luyến. Ai ngờ, một lần biệt ly đã là trăm năm."
Trần Mặc nói: "Ta đã bảo Đường Oản chuẩn bị bữa trưa, lát nữa cũng sẽ cho nàng nếm thử mùi vị nhân gian khói lửa này."
Tô Ngọc Khanh vẫn lưu luyến nhìn mặt trời, "Ừm, đa tạ công tử. Thiếp thân cũng có thể nếm được mùi vị nhân gian khói lửa này..."
Đột nhiên——
"A!"
Tô Ngọc Khanh đột nhiên phát ra một tiếng kêu thảm thiết chói tai, khiến Trần Mặc cũng giật mình, vội vàng đứng dậy đi tới.
"A!!"
Tô Ngọc Khanh lại phát ra tiếng kêu thảm thiết, da mặt nàng bắt đầu nứt ra, như thể sắp bốc cháy. Toàn thân bắt đầu bốc khói. Sự việc xảy ra đột ngột, Tô Ngọc Khanh liền lùi mạnh vào bên cạnh cửa sổ, ngồi xổm xuống đất ôm mặt kêu thét.
"Thiếp thân không thể phơi nắng. Mặt trời này có thể thiêu sống thiếp thân!!"
Hả?
Trần Mặc ghé qua cửa sổ, nhìn lên mặt trời trên bầu trời. Không thấy mặt trời có gì khác thường.
Chẳng lẽ Tô Ngọc Khanh ở trong gương quá lâu?
Nhưng cũng không đến mức bốc cháy chứ?
Dường như... chỉ có ma cà rồng mới sợ ánh sáng mặt trời?
Quỷ vật cấp thấp và cương thi cũng sợ ánh sáng mặt trời, nhưng đến cấp độ quỷ Hoàng Trang thì không sợ ánh sáng mặt trời nữa. Đạo hạnh của Tô Ngọc Khanh cao thâm, đã là Đại Viên Mãn quỷ Hắc Ảnh, không đến mức này chứ.
Trần Mặc nhất thời cũng không nghĩ ra nguyên nhân, liền ghé đến gần Tô Ngọc Khanh, "Nàng sao rồi?"
Tô Ngọc Khanh vẫn ôm mặt, một lát sau mới buông tay. Soi gương, thấy dung nhan và làn da đã trở lại bình thường, nàng mới thở phào nhẹ nhõm, "Thiếp thân cũng không biết, chỉ là không thể nhìn thấy ánh mặt trời. Theo lý mà nói đạo hạnh của thiếp thân... không đến mức như vậy."
Trần Mặc nói: "Vậy thì đừng ra ngoài gặp ánh mặt trời nữa, đến đêm nàng hãy thử ra ngoài."
Tô Ngọc Khanh đột nhiên nghĩ đến điều gì đó, cẩn thận nhìn kỹ tấm gương, ánh mắt lộ vẻ hung ác.
"Chắc chắn là những thứ trong căn phòng tân hôn này đã ảnh hưởng đến thiếp thân. Mọi vật dụng trong căn phòng tân hôn đó đều do tà thần kia bày ra. Ban đầu muốn thành hôn với thiếp thân... căn phòng tân hôn này còn cố gắng kéo ta trở lại, ta không chịu... ta sẽ phá hủy căn phòng tân hôn này."
Nói xong, Tô Ngọc Khanh tùy tay kết một pháp ấn, hung hăng ấn lên mặt gương.
Rắc.
Cảnh tượng bên trong gương đột nhiên tan biến, cuối cùng tấm gương cũng vỡ vụn từng mảnh. Cuối cùng hóa thành một cây nến đỏ, lơ lửng trong không trung.
Tô Ngọc Khanh đưa tay nắm lấy cây nến đỏ, sau đó từng bước đi đến bên cửa sổ.
Lại một lần nữa ngẩng đầu nhìn mặt trời trên bầu trời.
Lần này...
Không còn cảnh tượng thảm khốc như trước nữa.
Trần Mặc không nhìn ra điều gì, chỉ cảm thấy cây nến đỏ này thật quỷ dị.
Còn Tô Ngọc Khanh thì nhìn mặt trời, nước mắt giàn giụa.
Trần Mặc nói: "Sau này nàng mang theo cây nến đỏ này đi đường, sẽ không sợ ánh mặt trời nữa. Để tránh bị gió thổi tắt. Ta sẽ bảo Lô Thành Trang làm một chiếc lồng kính nhỏ trong suốt để bảo vệ, sẽ tiện lợi hơn nhiều."
Tô Ngọc Khanh rưng rưng nói: "Đa tạ công tử."
Trần Mặc ra khỏi cửa, giao việc cho Lô Thành Trang.
Không lâu sau, Đường Oản bưng cơm canh vào nhà. Ban đầu Đường Oản còn rất vui vẻ, gọi "Công tử dùng bữa", nhưng khi nhìn thấy một mỹ nữ tuyệt sắc mặc hỉ phục đỏ bước ra từ phòng ngủ của Trần Mặc, Đường Oản liền sững sờ, không khỏi thầm nghĩ: Cô dâu này từ đâu ra? Trước đây chưa từng thấy ai vào sân này cả?
May mà Đường Oản cũng là người hiểu chuyện, "Công tử, vị tỷ tỷ này là ai?"
Trần Mặc nói: "Họ Tô, ngươi cứ gọi là Tô tỷ tỷ là được. Tô cô nương không phải người ngoài."
Đường Oản thầm nghĩ "không phải người ngoài à", sau đó liền cười nói: "Tô tỷ tỷ mời ngồi, Đường Oản sẽ múc cơm cho tỷ tỷ."
Đường Oản múc cơm cho Tô Ngọc Khanh.
Có lẽ đã quá lâu không được ăn mùi vị nhân gian khói lửa, giờ đây nếm lại, Tô Ngọc Khanh liền không kìm được mà rơi lệ.
Đường Oản thấy tình cảnh này, có chút ngượng ngùng, "Có phải cơm canh Đường Oản làm không ngon? Tô tỷ tỷ thích khẩu vị nào, nói cho Đường Oản biết, Đường Oản sẽ làm."
Tô Ngọc Khanh lại nói: "Không, cơm canh Đường Oản làm rất ngon. Là ta đã quá lâu không được ăn mùi vị ngon như vậy."
Đường Oản: "A..."
Trần Mặc vẫy tay với Đường Oản: "Tô tỷ tỷ nhà ngươi tính cách kỳ lạ, không phải trách ngươi đâu. Đường Oản không cần để tâm. Đường Oản đi làm việc đi."
Đợi Đường Oản rời đi, Trần Mặc ăn vài miếng rồi không ăn nữa, nhìn Tô Ngọc Khanh từng miếng từng miếng nhai chậm rãi, cuối cùng ăn đến không còn một hạt cơm nào mới đặt bát đũa xuống.
Nàng lại đứng dậy, hành lễ vạn phúc với Trần Mặc, "Đa tạ công tử. Giúp thiếp thân trở lại làm người."
Trần Mặc vẫy tay: "Không cần khách sáo như vậy. Thế đạo tà ma hoành hành, sống không dễ dàng. Ngọc Khanh cô nương cũng là người lương thiện mệnh khổ. Giúp đỡ người mệnh khổ là điều nên làm."
Tô Ngọc Khanh đứng dậy ngồi xuống, cười nói: "Công tử không cần khách sáo như vậy, nếu không chê thiếp thân, cứ gọi thiếp thân là Tiểu Ngọc là được."
"Được, vậy thì Tiểu Ngọc." Trần Mặc cũng không quanh co: "Ta tiếp theo còn có một số việc cần xử lý, nàng cứ ở đây. Đợi ta giải quyết xong chuyện ở Nam Dương phủ, liền bắt đầu lên đường đi Nam Châu. Đi qua Nam Châu rồi đến Kinh thành. Vào Kinh thành, ta cũng coi như đã đưa nàng về nhà rồi. Đến lúc đó, nàng hãy sống thật tốt."
Tô Ngọc Khanh nhìn Trần Mặc rất lâu, mới gật đầu thật mạnh: "Ừm."
Trần Mặc nói: "Có chuyện gì, nàng cứ dặn dò Đường Oản và Lô Thành Trang là được. Hai người này là người thân cận của ta, tâm tư tỉ mỉ, làm việc chu đáo."
Tô Ngọc Khanh nói: "Thiếp thân biết ý công tử. Công tử yên tâm, thiếp thân sẽ không làm nũng tiểu thư. Người thân cận của công tử cũng là người thân cận của thiếp thân, thiếp thân sẽ đối xử tốt với họ."
Đúng lúc này, Quyên Nhi chạy vào, ban đầu còn lớn tiếng gọi công tử, nhưng khi nhìn thấy Tô Ngọc Khanh, lại lộ ra vẻ sợ hãi. Rụt cổ lại, rồi trốn sau lưng Trần Mặc.
Trần Mặc cảm thấy rất cạn lời: "Quyên Nhi, ngươi trốn gì vậy."
Quyên Nhi nói: "Tỷ tỷ này thật lợi hại, trên người có khí tức khiến Quyên Nhi sợ hãi."
Trần Mặc sững sờ.
Huyết mạch Chân Long? Long khí Hoàng Đạo?
Dù sao Tô Ngọc Khanh cũng là con gái đầu lòng của Thiên Bảo Hoàng Đế tiền triều, cũng là trưởng công chúa của tiền triều. Trên người có huyết mạch Chân Long. Cũng sẽ được quốc vận và Long khí Hoàng Đạo gia trì.
Quỷ vật khó tránh khỏi sợ hãi.
Còn Trần Mặc không cảm thấy sợ hãi, e rằng là vì vẫn duy trì trạng thái nửa người nửa cương thi quỷ.
Trần Mặc kéo Quyên Nhi đến trước mặt, "Đây là Tô tỷ tỷ nhà ngươi. Không cần sợ hãi."
Tô Ngọc Khanh thì không có vẻ gì là kiêu căng, chủ động đưa tay kéo Quyên Nhi đến trước mặt, mày nở nụ cười: "Quyên Nhi đừng sợ, tỷ tỷ đã sớm biết Quyên Nhi rồi. Ngươi là tiểu quỷ mà công tử nuôi. Vốn là một đứa bé ngoan ngoãn hiểu chuyện. Còn thích làm rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối r rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối r rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối r rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối rối
Đề xuất Tiên Hiệp: Huyền Giới Chi Môn